Wat maakt mij een boer?
Persoonlijke column van programmamaker Simone Uijttewaal over dag 4 van de Boerenversneller.
Hoe weet je dat je boer bent? Houd je al vanaf je kleutertijd van trekkers? Zat je als kind altijd tussen de kalfjes? Ben je buiten in wind en regen? Ik kan hier allemaal geen volmondig ‘ja’ op zeggen, en toch voel ik aan alles dat ik boer wil zijn. Van een meisje dat altijd met haar neus in de boeken zat, werd dat niet verwacht. Misschien is het daarom wel dat ik er zelf nooit over nadacht.
Hoe zit dat bij de andere boeren die ik ontmoet hebt in de Boerenversneller? In dit programma denken we samen na over de toekomst van onze boerenbedrijven. De ontwerpers van Reframing Studio helpen ons in een workshop met het nadenken over een toekomstbestendig product. Het is lastig om na te denken over de toekomst van je agrarisch bedrijf, want het roept meteen een hoop vragen op. Zitten mensen nog wel op melk te wachten? Houden we het financieel nog vol? Komen er geen moeilijke regels die het onmogelijk maken?
Blijven eten
Tijdens de workshop brengen we in beeld wat de veranderende invloeden zijn in de komende tien jaar. Je kent ze wel: klimaatverandering wordt belangrijker op de agenda, het eetpatroon van mensen verandert, burgers zijn kritischer, consumenten zijn steeds meer gewend op hun wenken bediend te worden.. en zo konden we nog even door gaan. Vervolgens moeten we de stabiele factoren in beeld brengen. „Wat is er over 10 jaar nog hetzelfde in onze sector?”, wordt ons gevraagd. Daar moet iedereen wat langer over nadenken. Dat is voor mij veelzeggend: het voelt namelijk soms alsof alles om je heen aan het veranderen is. Samen komen we tot een gedeelde conclusie: mensen moeten blijven eten, ook over tien jaar. Dat is in ieder geval al wat.
In de pauze spreek ik met een boerin die haar eigen geitenbedrijf heeft opgezet. Ze is daarmee dus eerste generatie boer. Hoewel haar ouders ook een boerderij hadden en hun ouders ook, werd aan haar als opvolger niet gedacht. Ze was een meisje met een broer die het bedrijf voort mocht zetten.
Meer boer dan ooit
Mijn moeder is vandaag ook mee. Zes jaar lang runde ze het bedrijf dat ze met mijn vader had alleen. En sinds een half jaar doen we het samen. Ze kwam er na het overlijden van mijn vader achter dat ze toch meer boer is dan ze ooit had gedacht. Ik kwam pas tot het inzicht dat ik boer wilde worden toen mijn moeder het bedrijf al flink aan het afbouwen was.
„Ergens heel diep in je tenen voel je dat je boer wil zijn”, zei de geitenboerin tijdens de lunch tegen me. Zo voelde het voor mij ook. Ik kan niet verklaren waarom, maar ik wil het zó graag. Daarom ben ik heel dankbaar dat ik nog de kans krijg om de opties te verkennen. Het wordt spannend de komende jaren, het is nog te bezien of ik al mijn dromen voor het bedrijf kan verwezenlijken. Maar een ding weet ik zeker. Ook in 2031 zal het boeren bij mij uit de tenen komen, net als bij mijn collega-boeren. Toch nog een stabiele factor gevonden.
Over Simone Uijttewaal
Simone (28) groeide op op een melkveehouderij in het Gelderse Horssen die al vijf generaties in de familie is, maar zag zichzelf het bedrijf lange tijd niet overnemen. Tot ongeveer een jaar geleden. In de Boerenversneller wil ze haar vele plannen uitwerken tot concrete stappen.
Over deze column
In het Boerenversneller programma gaan boeren op zoek naar haalbare, logische en duurzame innovaties op het boerenbedrijf. Niet alleen, maar samen met De Nieuwe Boerenfamilie. De Nieuwe Boerenfamilie is de boer met een groep betrokkenen daaromheen: de uitvinder, de architect, de ambtenaar, de marketeer, de chefkok, de bankier, de jurist, de ontwerper. Ook deelnemen in 2022? Geef hier je interesse aan!
Beeld: Marleen Annema
Tekst: Simone Uijttewaal